Asuman Bayrak
1955 Polatlı-Ankara doğumlu. Altı çocuklu bir memur ailesinin ilk çocuğu. Ortaokul ve liseyi Erenköy Kız Lisesinde parasız yatılı okudu. Marmara Üniversitesi Gazetecilik ve Halkla ilişkiler mezunu. İstanbul’da çeşitli gazete ve dergilerde kültür-sanat muhabirliği yaptı. En son çalıştığı Pazartesi dergisinden 1999 yılında istifa edip gazeteciliği bıraktı. 2000 yılında Bilecik – İnhisar’a yerleşti, 2019 yılından bu yana da İzmir, Urla Çeşmealtı’nda yaşıyor. Özgür Doğu adında bir oğlu var. İlk kitabı Kayıp Taşlar’da (2012 – Ayrıntı yayınları) Habil’le Kabil’in hikayesini kadınların ağzından anlatır.
Ayrıntılar…
22.12.1955 tarihinde, Ankara – Polatlı’da tek katlı, bahçe içinde kerpiç bir evde doğmuşum.
Annem Behtiye – ev kadını
Babam Fahrettin – astsubay
Beş kız (benden sonra sırasıyla Muhsine, Hülya, Jale, Çiğdem) biri erkek (Mehmet) altı çocuklu bir aile.
Babamın görevi nedeniyle ilkokulu her sene başka bir okulda okudum. İstanbul Fatih Kız lisesinde ortaokula başladım, Zeytinburnu İhsan Mermerci Lisesinde ortaikiye devam ettim. Sınav kazanınca, orta son ve liseyi Erenköy Kız Lisesinde parasız yatılı okudum.
Marmara Üniversitesi Gazetecilik ve Halkla İlişkiler, Radyo-TV bölümü mezunuyum. Okula girişim 1974-75, ancak 80 öncesi Türkiye koşullarında üniversiteden kaydım silindiği için 1986’da mezun olabildim. 1976 doğumlu Özgür Doğu adında bir oğlum var.
87’de İkibine Doğru dergisinde toplum ve kültür-sanat muhabiri olarak gazeteciliğe başladım. İlk yazılarım, haber ve röportajlarım İkibine Doğru dergisinde yayımlandı. Aynı dergide Cemal Süreya ile tanışmış ve onun sayesinde, yol göstericiliğinde edebiyat dünyasını tanımıştım.
1989’da bir yıl boyunca Londra’da dil okullarına devam ettim.
1990’da İstanbul Tabib Odası’nda basın sekreteri ve Odanın yayın organı Hekim Forumu’nun yayımlanmasını organize ediyordum.
Aziz Nesin’in desteklediği günlük Aydınlık Gazetesi’nde kültür-sanat servisinde, daha sonra sektörel bir dergi Marketing Türkiye’de röportajlar yaptım. Kısa bir süre Sabah bünyesindeki kadın dergilerinde muhabir olarak çalıştım.
İstanbul Belediyesine bağlı Kadın Eserleri Kütüphanesi’nde günlük basında siyasi gelişmeleri izleyen bir kadın projesini yürüttüm. Refah Partisi’nin seçimleri kazanmasıyla işsiz kalınca bir grup kadınla kendi projemizi hayata geçirmek için uğraşmaya başladık ve Mart 1995’te yayın hayatına atılan, aylık kadın dergisi Pazartesi’nin çekirdek kadrosunda yeraldım. Her türde haber yazıp röportaj yaptım.
1998’de Pazartesi’nden istifa edip köyüme çekildim. Sakarya nehrinin kıyısındaki Bilecik- İnhisar’da tüm vaktimi okuyup yazmaya ayırdım ve ilk kitabım Kayıp Taşlar, 2012’de Ayrıntı yayınları tarafından basıldı.
Ara sıra Birikim dergisi ve Bianet’e çeşitli konularda denemeler, kitap tanıtımları kaleme alıyorum.
Sağlık sorunlarım nedeniyle 2018’de İzmir – Urla’ya taşındım. Bilimkurgu yazmaya başlamıştım. 2020’de pandemi koşulları nedeniyle herkes evine kapanınca ‘Kuzey Kutbunda Biri Mi Var?’ı internette bu sitede yayımladım.
Son kitabım ‘Eğrelti Otları Şarkı Söyler Mi?’ Aralık 2021’de Edebiyatist tarafından basıldı.